کاش می شد در میان لحظه ها …..لحظه ی دیدار را نزدیک کرد
17 دی 1402 توسط باب الحوائج
آقاترین سکوت مرا غرق نور کنما را قرین منت و لطف حضور کن
17 دی 1402 توسط باب الحوائج
خدایامن بی تو دمی قرار نتوانم کرداحسان ترا شمار نتوانم کردگر بر تن من زبان شود هر مویییک شکر تو از هزار نتوانم کرد …
17 دی 1402 توسط باب الحوائج
خدا مرحم تمام دردهاست. هر چه عمق خراش های وجودت بیشتر باشد خدا برای پر کردن آن بیشتر در وجودت جای می گیرد.
17 دی 1402 توسط باب الحوائج
خدا برایم کافی است وقتی در میان امواج دردها گم می شوم خدا برایم کافی ست وقتی تنهای میدان می شوم خدا برایم کافی ست وقتی آفتاب با من خوب تا نمی کندخدایم …سکوت هایم را خوب می خواندهوایم را دارد …می دانم هست …مرا می بیندبرای بودنم …خدا برایم کافی ست
17 دی 1402 توسط باب الحوائج
